Veiðisögur, gamlar og nýjar

Eins og þið sem mig þekkið vitið að þá hef ég verið að starfa í veiðihúsi Gljúfurár í sumar í fjarveru móður minnar. Einnig hef ég verið að skúra þar í tvö sumur. Mér finnst veiðimenn upp til hópa hinir leiðinlegustu fýrar, snobbaðir og skítapleppar. Segi ekki að inn á milli leinist einn og einn sem er ekki yfir 'sveitaómagann' (eða er það kannski stórmagann í mínu tilfelli?) hafin og kemur fram við mann einsog manneskju en ekki annarsflokks þjónustu-rindils. En alla vega þá rakst ég á þessa færslu frá mér síðan í júni 2003 og sá þá ljós lifandi hvernig hún móðir mín tæklar þessa "sendingu" frá Reykjavíkurhrepp. Kannski að ég taki upp hennar stíl, get ábyggilega gert markt verra. Hér kemur færslan:

Ég fór ásamt mínum ekta spússa og foreldrum á snobb samkundu í veiðihúsinu við Norðurá. Ég verð nú bara að segja það að þetta var agalega bjánalegt. Okkur var tilkynnt að mæta klukkan átta stundvíslega og þar sem við erum svo stundvíst fólk þá gerðum við það. Þá var tekið á móti okkur með áfengnum drykk og mátti maður velja milli rauð og hvítvínar eða bjórs. Ég fékk mér spræt og héldu allir því að ég væri með vodka en Sveinn fékk sér bjór ásamt foreldrum mínum. Þarna var staðið og hellt í glösin hjá manni með reglulegu millibili alveg til níu. Þá hófust ræðuhöld og stórýktar fiskveiðisögur (þar sem flestir hefðu lent í því að veiða hval) og lauk því ekki fyrr en um hálf tíu. Þá var okkur gjört svo vel að fara í langa biðröð og snæða snittur og annan pinna mat og svo auðvita helt meira í glösin. Þegar þarna var komið var ég og minn maður og mínir foreldrar orðin svo hungruð að við fórum áberandi margar ferðir að þessu fína hlaðborði. En allir hinir og þá sérstaklega snobbliðið úr Reykjavíkurhreppnum var orðið svo ölvað (og náttúrulega allar kerlingarnar í megrun svo þær kæmust í fínu fötin frá 17) að það borðaði mest lítið. Svo var náttúrulega hellt og hellt í glösin. Agalega fínt allt saman. Annars var mamma mín alveg best, hún mætti þarna í röndóttum sokkum og í sandölum og rauðri kápu-úlpu, sem hún fór ekki úr allan tíma vegna kulda, (það er svo agalega fínt að hafa opið út í svona fínum veislum). Og meðan allar fínu forstjórafrúrnar sátu í hnapp og töluðu saman og hneyksluðust á sveitalýðnum (þá sérstaklega fótabúnaði móður minnar) og ekki virtar viðlits af fínu mönnunum þeirra því þeir voru svo uppteknir af því að mingla við alla hinu fínu forstjórakarlanna. Þá hneykslaði mamma þær sko alveg upp úr skónum því hvenær sem hún birtist nálægt fínu veiðiköllunum að þá tóku þeir kipp og föðmuðu hana og kysstu. Þú lesandi góður hefðir átt að sjá svipinn á kerlingunum. Ég fann nú enga skýringu á þessari hegðun fínu karlanna nema þá helst að þeir hafi verið dáleiddir með röndóttu sokkunum hennar. En á leiðinni heim sagði mamma mér að hún væri í einhverri nefnd fyrir Gljúfurá og þeir væru allir að smjaðra fyrir henni til að halda henni góðri. Mér fannst þetta rosa fyndið. :o)

Veiðimenn you got to love them, eða barasta ekki.
Lifið heil

Fótspor 2007

Fannst komin tími á að breyta svoldið til. Tók til í tenglasafninu og breytti lúkkinu. Vonandi fellur þetta í kramið hjá líðnum.
Lifið heil

Spennandi tímar framundan

Fékk ofboðslega skemmtilegt símtal í gærkveldi sem hrærði vel upp í mér. Ég sat einsog klessa í fínu stofunni minni og var á mest spennandi, síðustu síðum nýju bókarinnar um hann vin minn Harry nokkurn Potter. Þá hringdi sem sagt síminn og var þar kona nokkur sem var að viðra við mig að taka að mér mjög krefjandi verkefni og vinnu. Ég get nú ekkert farið sérstaklega náið út í þá sálma þar sem þetta er nú allt á bara hugmyndastigi, en ég varð svo spennt að ég gat varla fest hugann aftur við Potterinn. Þetta er mikil vinna, vel borguð reyndar, en kannski svo mikil að við Sveinn þurfum að stokka allt upp í lífi okkar (sem hefur reyndar verið í ágætri rútínu nú um nokkurt skeið). Ég er sem sagt bara að kafna úr spenningi þar sem ég hélt að líf mitt hafði verið sett á hold þar til að krakkarnir væri öll að minnsta kosti komin í grunnskóla.

Þetta fékk mig til að hugsa hvað það er mannskepnunni mikilvægt að vera gera eitthvað sem virkilega vekur áhuga og gleður. Ég hreinlega vaknaði við þetta símtal í gær og finn til langanna og hugmynda sem ég hef ekki haft lengi. Þarf að bursta rykið af heilasellum sem hafa ekki verið notaðar lengi og venja mig á ný að tala við fullorðið fólk en ekki einskorða orðaforða minn við skilning 7, 3 og 2 ára. Ég er sem sagt bara rosalega spennt og vonandi gengur þetta eftir og þá get ég sagt ykkur allt um það.

Annað er helst í fréttum að við erum að allir eru búnir að liggja í hálsbólgu og viðbjóði nema Arndís sem fékk gubbupest. Sveinn var að byrja í sumarfríi og verður í tvær vikur. Seinni sláttur er búinn og við erum að hamast við að klára risið og hyggjum á búferlaflutning þangað upp í dag eða á morgun og þá verður kjallarinn tilbúin til framkvæmda. Draumurinn er að geta flutt inn í svefnherbergin í kjallaranum fyrir jól (sjáum til hvernig það gengur) og klára klósettið niðri bara svona jafnt og þétt fram að vori.
Fleira er ábyggilega að frétta en til að fá þær fréttir verðið þið bara að kíkja í kaffi til mín.

Lifið heil

P.s. Harry stóð undir væntingum og er ég vel sátt við endalokin.