Fótsporin mín

Þínar eigin hugsanir halda þér föstum og höggva þig niður aftan frá.

föstudagur, maí 14, 2004

Rólegur morgun
Sveinn ritar núna

Í morgun fékk ég að sofa út af því að mömmu fannst ég eitthvað þreytulegur í gær. Vaknaði hlæjandi í morgun mikið rosalega var það gott að vakna við það að mér fannst ég finna tárin verða að leka úr augunum því að ég hló svo mikið. Það var hún Unnur amma mín var svona fyndin að mér fannst í draumnum.

Í gær var samræmdur vera í vondu skapi dagur, allir að farast úr pirringi og vondu skapi. Binni er hálflasinn með einhvern hita og í einhverju leiðinda óþekktarkasti þessa daganna líklega út af því að hann er veikur. Var að segja það við Ollu í gær að við erum heppinn að þetta stendur yfirleitt bara í nokkra daga í einu svo er það bara búið og þá kemur þægi drengurinn okkar aftur. Svo eru kannski foreldrar sem börnin þeirra eru alltaf óþekk það væri ekki mjög gaman.
Í gærkveldi var hafist handa við að dæla vatni úr holunni eins og við köllum grunninn í Ráðagerði. Það gekk bara ótrúlega hratt fannst okkur Elíasi en fengum haugsuguna hans Summa lánaða því haugsugan okkar er biluð eða það er að segja dekkjafestin (Nafið). Það fást ekki varahlutir og því þarf líklega að smíða nýtt Naf og laga síðan felguna. Sugan hans Summa er ein sú fyrsta sem var flutt inn til landsins og ekki mjög stór eða bara tvö þúsund lítrar í staðinn fyrir 4 hjá okkur sem er reyndar ekki stórt því hef séð tank (aðeins öðruvísi en haugsuga) er 15000 lítrar. Við sáum vel hvað vatnið lækkað í gær en núna er bara rigning svo að vatnið er komið allt aftur og líklega bara meira en áður. Annars stefnir í að þetta verði rólegur dagur því að við pabbi nennum ekki að fara að girða í svona rigningu svo það verður ekki mikið gert í dag. Líklega er þetta komið gott í dag og ég fer að hætta þessu og bið ykkur bara vel að lifa eins og hann Stefán gerir alltaf.
Kveðjur frá Sveini.

þriðjudagur, maí 11, 2004

NÁM, NÁM, NÁM

Ég sniglaðist (dregið af orðinu snigill vegna seinleika á nethraða mínum) inn á vef Landbúnaðarháskólans til að kynna mér námsmöguleika þar. Ég varð eiginlega bara alveg sjúk, og hlakka nú mikið til að geta hafið nám við þann góða skóla. Það var eiginlega allir áfangarnir sem ég annaðhvort þurfti eða hafði einstaklega mikinn áhuga á. Nú er bara spurning hvort ég klári bara allt búnaðarnámið og fari svo út eða hvort ég taki bara þessa nokkra áfanga sem mig vantar. Svo er líka spurning hvort ég fari í fjarnám eða hvort ég fari í dagskóla. Fjarnámið býður óneitanlega upp á meiri svegjanleika sem er gott fyrir móður með tvö börn en dagskólin býður ef til vill upp á það að ég geti verið á námslánum sem er mjög gott því einhverjartekjur þarf ég að hafa. Kannski ég hringi snöggvast í LÍN og tjékki á þessu. Læt ykkur vita.
Lifið heil

mánudagur, maí 10, 2004

Dekkjavandræði við skítkeyrslu.(Hugleiðingar Sveins)

Í dag byrjaði ég á því að slóðadraga og fór síðan að keyra skít eftir hádegi eða öllu heldur um kaffi því að hún var víst eitthvað um 3 þegar ég loks byrjaði. Þegar ég kem úr þriðju ferð heyri ég skrítið hljóð og stoppa með það sama og fer út að skoða og sé þá að annað dekkið á haugsugunni er að fara af. Bæði boltarnir og rærnar hafa losnað. Ruglar þetta öllu skipulagi því ég ætlaði að keyra eins og ég gat í dag og á morgun því annað kvöld stóð til að reyna að minnka eitthvað vatnið í holunni (grunninum) hjá Sigrúnu og Ívari. Það er víst nóg annað að gera eins og til dæmis og fara girða fyrir kálfanna svo þeir komist út greyin. Ætla að hætta þessu núna og fara að sofna bless og góða nótt.